Sarerik gabe
Bakarne Atxukarro eta Izaskun Zubialde
Urte eta urteetan, historia egin duten emakumeak egon izan dira, liburuetan agertu ez arren. Honakoa emakume haiei egindako omenalditxoa da, baita joandako garaiak hobeak izan zirela pentsatzen duten gazteen kontzientzia piztu nahi bat ere. Ez alferrik, gaur egun ere emakume interesgarri anitz baitaude, mundu hau hobeagoa izan dadin lortzen dutenak. Aski da pixka bat ikertzea balioetsi beharreko emakume bat edo batzuk gure artean daudela ohartzeko; batzuetan, emakume horiei beren burua balioetsi behar dutela ulertarazi behar zaie.
A donde tú vayas, iré.
Victoria Dana
Siria, 1912. Latife, una hermosa niña de ocho años, vive con sus padres en la bella ciudad de Damasco. A pesar de pertenecer a la -aún- opulenta comunidad judía, su familia se ve condenada a la miseria y al ostracismo debido a que su madre jamás pudo concebir un hijo varón. Tras la repentina muerte de su madre y el abandono de su padre, la suerte le depara ser acogida en la casa de un rico benefactor, donde encuentra la tranquilidad y, tras convertirse en mujer, también el amor.
Una noche de invierno.
Laura Kasischke.
Una mañana de Navidad, una mujer hace balance de los trece años transcurridos desde que recogió a su niña en un orfanato ruso. Aunque no es precisamente el día más apropiado para rendir cuentas, el impulso de sincerarse y de enfrentarse a su propia decepción hace que madre e hija se enzarcen en una larga discusión en la que aflora el abismo que las separa.
La bella salvaje.
Philip Pullman.
Malcolm Polstead, un joven adolescente de once años, y su daimonion Asta viven con sus padres muy cerca de Oxford. Al otro lado del río Támesis (en el que Malcolm navega habitualmente utilizando su amada canoa, un bote con el nombre de La Bella Salvaje) está la abadía de Godstow, habitada por las monjas de la región. Malcolm descubrirá que ellas tienen un huésped muy especial, una niña con el nombre de Lyra Belacqua…
Goldsmithen ikaslea
Joxean Agirre.
Maisuaren aholkuei jarraituz, originaltasuna bilatu ordez, iraganeko pasadizo bat oroitu eta hura idaztera jartzen da: nola gaztetan, etxera ezustean itzuli eta orduko neska-laguna aurkitu zuen ohean, bi morroirekin abiadura handiko jardunean. Zenbait pertsonaia eta beste hainbat istorio txirikordatzen ditu egileak, umorez, sentsualtasunez eta literaturarekiko maitasunez gainezka egiten duten orrietan.
Gaizki ulertua.
Irene Némirovsky.
1924ko abuztuan gaude. Denise, “diru asko irabazten duen senar baten emaztetxo mainatua”, eta Yves, “gizontxo aberatsa”, inongo mehatxuren beldurrik gabe ari dira beren maite jolasetan. Baina “Euskal Herriko argitasun distiratsuan” sortu zenetik urtebetera, Parisko udaren bero itogarrian galduko du amodio hark bizitasuna.
Gaizki ulertua.Irene Némirovky
Irene Némirovky
1924ko abuztuan gaude. Denise, “diru asko irabazten duen senar baten emaztetxo mainatua”, eta Yves, “gizontxo aberatsa”, inongo mehatxuren beldurrik gabe ari dira beren maite jolasetan. Baina “Euskal Herriko argitasun distiratsuan” sortu zenetik urtebetera, Parisko udaren bero itogarrian galduko du amodio hark bizitasuna.
Humor cristiano
Alberto Gonzáez Vázquez. Querido Antonio
Alberto González Vázquez ha recopilado para este libro una parte del material que ha ido publicando en internet en los últimos tiempos, al que ha añadido mucho de nuevo cuño —unos dos tercios del total— entre textos, cómics, y gags de una sola viñeta. En todos ellos el autor deja claro que para él el humor no tiene límites e ignora eso tan conservador y en el fondo tan retrógrado que es "el buen gusto".
Jessicaren itzala
Andrew Norriss
Zergatik uste duzu –esan zion Jessicak azkenean– zuk ikus nazakezula eta besteek ez?
Jessicak ez zuen Francis bezalako inor ezagutu ordu arte. Eta ez bakarrik elkarrekin barrez lehertzen zirelako egunero… bera ikusteko gai zen pertsona bakarra zelako baizik!
Norrissen estiloa lagunartekoa da, hurbila, eta salto egiten du pertsonaia baten ikuspuntutik bestearenera, noizean behin bere aipu propioak tartekatuz. Pertsonaiak nerabe atseginak dira, argi eta garbi mintzo direnak, umoretsuak, azkarrak. Jessicaren itzala desberdin izatearen alaitasunaren aldeko himnoa da, bai eta zorionerako –edo zoritxarrerako– ezohikoak diren nerabeek jasaten dituzten trauma serioen azterketa zintzoa ere.
Hori guztia emango dizut
Dolores Redondo
Ustekabean, heriotza. Familia-sekretu ilunak. Egiaren bila, elezaharretako lur baten bihotz-bihotzean.Galizian gaude, Ribeira Sacrako agertoki bikainean: Álvaro istripu batean hil da. Haraino joan da gorpua ezagutzera Manuel, haren senarra, eta non konturatzen den bizkorregi itxi dela kasuaren gaineko ikerketa. Álvaroren familiakoek –Muñiz de Dávilatarrek– ez dute ondo hartzen, eta Galiziatik ihes egitea bururatzen zaio Manueli aurreneko gauza; baina bertan geldiaraziko dute Nogueira polizia erretiratu batek inpunitatearen kontra ematen dituen argudioek; Álvaroren familiaren kontra, beren pribilegioen babespean goxo bizi diren nobleak baitira. Laster sortuko da susmoa, gainera, Álvarorena ez dela istripu gisa mozorrotu den lehen heriotza.